Grave Digger is een Duitse Heavy metal band, opgericht in november 1980. Ze maakten deel uit van de Duitse heavy/speed/power metal scene die ontstond ​​in de vroege tot midden jaren 1980.

Vroege jaren en split (1980-1987)

Na diverse optredens op kleine festivals, nam de band twee nummers op voor het compilatie album "Rock from Hell" uit 1983. Een jaar later, de band nu bestaande uit Chris Boltendahl (zang), Peter Masson (gitaar), Willi Lackmann (bas) en Albert Eckardt (drums), brachten ze hun debuut album "Heavy Metal Breakdown" uit.

In 1985, had Willy Lackmann de band verlaten, en brachten ze hun tweede album "Witch Hunter" uit. Pas nadat de plaat was voltooid, werd er een vervanger op bas gevonden in de vorm van C.F. Brank. Verdere festival optredens volgden, een tour met Helloween als speciale gast en, ten slotte, hun derde album, "War Games" uit januari 1986. Om dit album te promoten, volgde er een triple headline tour met Celtic Frost en Helloween. Daarna maakte Peter Masson plaats voor Uwe Lulis, en werd in 1987 de naam van de band veranderd in Digger, de naam waaronder zij het album "Stronger Than Ever" uitbrachten. Dit album had nauwelijks iets gemeen met de eerdere muziek van Grave Digger. Het was meer een poging om de massa te bereiken met mainstream rock zoals die van Bon Jovi of Van Halen. Het album flopte, omdat het niet door de fans of de massa werd aanvaard. Hierdoor verklaarde Chris Boltendahl eind 1987, om uit de band te stappen.

Reformatie en Middle Ages Trilogy (1991–1999)

In 1991 werd de band gedeeltelijk hervormd. Chris Boltendahl en Uwe Lulis, (Accept) samen met twee nieuwkomers, Tomi Göttlich, en              Jörg Michael, die de drummer van Rage en Running Wild was geweest, en brachten een comeback plaat uit genaamd "The Reaper" in 1993.         Dit album was een terugkeer naar de echte wortels van Grave Digger. In hetzelfde jaar werd het album "The Best of the Eighties" uitgebracht.      Het vertegenwoordigde een quasi Best-of-album van hun eerdere nummers.

Een EP getiteld "Symphony of Death" volgde in 1994. In de tussentijd, nu met een nieuwe drummer, Frank Ullrich, toerde Duitsland, spelend als de warming-up act voor Manowar. In 1995, het album "Heart of Darkness" verscheen. Het was een zeer donkere plaat met veel invloeden uit de vroege werken van Annihilator.

In 1996, werd Stefan Arnold de nieuwe drummer van de band. Dit jaar was ook het uitbrengen van het concept album "Tunes of War", die ging over de geschiedenis van Schotland. Dit album was het eerste deel van de Middle Ages Trilogy. Het tweede album, "Knights of the Cross", met          Jens Becker als basgitarist, werd uitgebracht in 1998 en ging over de opkomst en ondergang van de Tempeliers. Het laatste deel van de trilogie eindigde in 1999 met "Excalibur". Dit album onderzocht de legende van Koning Arthur en de Ridders van de Ronde Tafel. Kort daarna, een tour werd al snel gevolgd met toetsenist Hans-Peter Katzenburg, die later een vast bandlid werd.

The Grave Digger en Rheingold (2000–2004)

In 2000, vierde Grave Digger hun 20-jarig bestaan. Ter gelegenheid hiervan, traden ze op in een uitverkocht concert in de Zeche in Bochum.      Veel van de populairste nummers van de band werden naast andere minder bekende gespeeld. Er waren ook een aantal verschillende ondersteunende acts te zien met Grave Digger. Dit concert was tevens een bepalend hoofdstuk in de geschiedenis van de band, zoals Uwe Lulis die een korte tijd voor het concert de band verliet wegens persoonlijke en zakelijke redenen. Uwe Lulis begon uiteindelijk zijn nieuwe band, Rebellion.

Een vervanging, in de vorm van de ex-Rage gitarist Manni Schmidt, werd gevonden. Samen met hem en het nieuwe record label Nuclear Blast, het album "The Grave Digger", verscheen in 2001. De werken van Edgar Allan Poe diende als inspiratie voor de tekst van het nieuwe album.               Hun eerste live-album, "Tunes of Wacken", verscheen in 2002. Dit ging gepaard met de release van hun eerste DVD, op Wacken Open Air.              In 2003 verscheen er een conceptalbum, "Rheingold", die centreerde op de opera Der Ring des Nibelungen van Richard Wagner.

The Last Supper en Ballads of a Hangman (2005–2009)

Na de succesvolle Rheingold-Tour, nam de band een ander album op, "The Last Supper" , die op 17 januari 2005 werd uitgebracht Echter, in tegenstelling tot hun vorige albums, was "The Last Supper" geen concept album, ondanks diverse nummers over de laatste dagen van Jezus.         Een paar journalisten beschreven het album als de beste sinds "Tunes of War" of "Heavy Metal Breakdown". Minder dan een maand later, begon de band een tour met Stormhammer en Astral Doors in Andernach, de geboorteplaats van Manni Schmidt.

Oktober 2005 zag de release van een live DVD van The last supper-tour en het São Paulo concert met de titel, "25 to Live", die het 25-jarig bestaan ​​van de band herdacht.

Grave Digger bracht een follow-up, "Liberty or Death" uit op 12 januari 2007. Een dubbel-Headline Tour samen met Therion volgde, te beginnen op 17 januari 2007 in Essen.

Medio augustus 2008 ging de band Principal studio's in met een extra gitarist Thilo Hermann, om hun 13e studioalbum getiteld,                                 "Ballads of a Hangman", op te nemen die werd uitgebracht op 9 januari 2009. Het was hun eerste album die opgenomen werd met twee gitaren.

In februari 2009 ging Thilo Hermann uit de band. In oktober van dat jaar, verliet Manni Schmidt de band als gevolg van aanhoudende meningsverschillen met Chris Boltendahl. Een oude vriend van de band, gitarist Axel Ritt van de band Domain, werd gekozen als een tijdelijke vervanger voor Manni Schmidt om de resterende tourdata te spelen. Op 12 januari 2010 werd het officieel bekend gemaakt dat Axel Ritt nu officieel full-time lid is van Grave Digger.

The Clans Will Rise Again en The Living Dead (2010–2018)

Van half mei tot half juli 2010, was de band klaar met het opnemen van hun nieuwe album "The Clans Will Rise Again", die op 1 oktober 2010 is uitgebracht in Europa via Napalm Records en kort daarna volgde er een Noord-Amerikaanse release. Het album is een los vervolg van het        "Tunes of War" album, maar deze keer is het niet een conceptalbum over de Schotse geschiedenis. Het is meer een werk over Schotland, de mystiek en haar mensen. Op 11 september 2010 bracht Grave Digger een video uit voor "Highland Farewell", en is het vierde nummer op "The Clans Rise Again".

Op 27 juli 2012 bracht de band een nieuwe EP uit getiteld "Home At Last", en hun nieuwe album "Clash of the Gods" volgde op 31 augustus onder Napalm Records. Ze tourden op een handvol shows in het Verenigd Koninkrijk en Europa van begin tot eind 2012 voor en na de release van het album en vervolgens liep het allemaal uit naar het jaar 2013 in Europa en speelde een paar shows in Brazilië ter ondersteuning van het album.

Op 20 maart 2014, onthulde de band het artwork voor hun nieuwe studioalbum getiteld "Return of the Reaper", die op 11 juli werd uitgebracht via hun huidige label Napalm Records.

In november 2014 verliet toetsenist Hans Peter Katzenburg de band om meer tijd te besteden aan externe projecten. Hij werd vervangen door Marcus Kniep, die ook verder the Reaper zal uitvoeren.

In oktober 2015 werd "Exhumation - The Early Years" uitgebracht, die opnieuw opgenomen versies van de "absolute klassiekers met een dynamisch en krachtig geluid van 2015" bevat, volgens een persbericht.

In juni 2016 kwam Grave Digger de studio binnen om te werken aan hun volgende album getiteld "Healed by Metal", dat op 13 januari 2017 werd uitgebracht. Ze begonnen aan een tournee met Blind Guardian als voorprogramma op hun tweede etappe Noord-Amerikaanse tournee ter ondersteuning van het album "Beyond the Red Mirror".

In maart 2018 keerde de band terug naar de studio om hun negentiende album "The Living Dead" op te nemen, dat op 14 september 2018 is uitgebracht, met een Europese tournee in januari 2019. Op 25 juni 2018 verliet de oude drummer Stefan Arnold de band en werd vervangen door toetsenist Marcus Kniep.

Fields of Blood (2020–present)

Grave Digger's twintigste album "Fields of Blood" werd uitgebracht op 29 mei 2020, ter ere van het 40-jarig jubileum van de band.

1 2 3 4 5