The metal
Encyclopedia
  • 7 Judas Priest wallpaper_renamed_18678
  • 8 Judas Priest wallpaper
  • 9 Judas Priest live
  • 10 Judas Priest live
  • 11 Judas Priest live
  • 12 Judas Priest live

English


Videos


Live Videos


All Music


Store


SoundCloud


Forum


Twitter


Judas Priest is een Engelse Heavy metal band gevormd in Birmingham in 1969. Ze hebben meer dan 50 miljoen exemplaren van hun albums verkocht en worden vaak gerangschikt als een van de grootste metal bands aller tijden. Ondanks een innovatief en het baanbrekende werk in de tweede helft van de jaren 1970, had de band geworsteld met onverschillige platenproducties en een gebrek aan groot commercieel succes tot 1980, toen ze opkwamen tot commercieel succes met het album British Steel.

Het lidmaatschap van de band heeft veel wisseling gezien, waaronder een wisselende cast van drummers in de jaren 1970 en het vertrek van zanger Rob Halford in 1992. De Amerikaanse zanger Tim "Ripper" Owens verving Rob Halford in 1996 en maakte twee albums met Judas Priest, vóór Rob terugkeerde naar de band in 2003. De huidige line-up bestaat uit zanger Rob Halford, gitaristen Glenn Tipton en Richie Faulkner, Bassist       Ian Hill en Drummer, Scott Travis. Het best verkochte album van de band is Screaming for Vengeance uit 1982, met hun meest commercieel succesvolle line-up, met Ian Hill, Rob Halford, Glenn Tipton, gitarist K. K. Downing, en Drummer Dave Holland. Glenn Tipton en Ian Hill zijn de enige twee leden van de band die op op elk album verschijnen.

Halford's operationele vocale stijl en het dubbele gitaargeluid van K.K. Downing en Glenn Tipton zijn van grote invloed geweest op Heavy metal bands. Het beeld van Judas Priest, van leer, spikes en andere taboe-artikelen waren op grote schaal invloedrijk tijdens het Glam metal-tijdperk van de jaren tachtig. The Guardian verwees naar British Steel als de plaat die Heavy metal definieert. Ondanks een daling van de belangstelling in het midden van de jaren negentig, heeft de band opnieuw een heropleving gezien, inclusief wereldwijde tournees, die in 2006 inaugurele inducties waren in de VH1-rockhonors, die in 2010 een Grammy Award ontvingen voor het beste metal-optreden in 2010, en het hebben van hun nummers In videogames zoals Guitar Hero en de Rock Band-serie. Judas Priest werd genomineerd voor de Rock and Roll Hall of Fame van 2020, maar werden niet gekozen.

Oorsprong (1969-1974)

Judas Priest werd gevormd in 1969 in Birmingham, Engeland, door vocalist al Atkins en Bassist Brian "Bruno" Stapenhill, met John Perry op gitaar en John "Fezza" Partridge op drums. John Perry pleegde al snel zelfmoord op 18-jarige leeftijd, en ter vervanging van de band's gitarist, was onder andere de toekomstige gitarist Kenny "K. K." Downing; in die tijd wezen ze hem af, in het voordeel van de 17-jarige multi-instrumentalist Ernest Chataway, die met de Birmingham Band Black Sabbath had gespeeld toen ze nog Earth werden genoemd. Stapenhill kwam met de naam Judas Priest van Bob Dylan's nummer "The Ballad of Frankie Lee And Judas Priest" op het Album "John Wesley Harding". Partridge werd in 1970 vervangen door drummer Fred Woolley, die later zich opnieuw voegde bij Ernest Chataway en Bruno Stapenhill in de Band Bullion. Geen lid van die vroege line-up duurde lang genoeg om op de opnames van de band te spelen, hoewel verschillende nummers die mede door al Atkins zijn geschreven op hun eerste twee albums stonden.

De band registreerde een twee-nummer-demo "Good Time Woman" en "We'll Stay Together" en kreeg eventueel een drie-album opnamecontract met het label in het einde van 1969 na een optreden in Walsall, maar het label ging failliet voordat er een album kon worden opgenomen, en de band ging in 1970 uit elkaar. Laat in het jaar, vond Atkins een heavy rockband genaamd Freight, zonder zanger, samengesteld uit K. K. Downing op gitaar, zijn jeugdvriend Ian "Skull" Hill op Bass , en drummer John Ellis. Hij kwam bij hen, en ze namen de naam van Atkins, zijn ter ziele gegane band. Hun eerste optreden was op 6 maart 1971. John Ellis stopte later dat jaar en werd vervangen door Alan Moore. Vroege shows omvatten,    Jimi Hendrix en Quatermass-covers, en in 1972 omvatte de set-list de originelen, "Never Satisfied", "Winter" en de show-afsluiter "Caviar and Meths". Juli 1971 zag ze ook een 45 tpm-demo maken van "Mind Conception" met "Holy is the Man" op de b-kant voor het label van Zella Records.

Alan Moore stopte er mee en werd vervangen door Chris Congo Campbell (geboren Christopher Louis Campbell, 19 december 1952, Birmingham) en de band ging bij Black Sabbath Gitarist Tony Iommi's Management Agency, Iommi Management Agency. Atkins bleef materiaal schrijven voor de band, waaronder "Whiskey Woman", die de basis werd voor de Judas Priest nummer "Victim of Changes" maar omdat financiën strak waren en hij een gezin had om te onderhouden, speelde hij zijn laatste optredens met de band in december 1972. Campbell vertrok kort daarna, later ging hij bij de band Machine, en de band had twee leden van de band Hiroshima: drummer John Hinch en vocalist Rob Halford, de broer van de vriendin van Hill. Rob Halford en John Hinch speelden hun eerste show met Judas Priest in mei 1973 in The Townhouse in Wellington. De show is opgenomen en een deel ervan is uitgebracht in 2019 op de compilatie "Downer-Rock Asylum" op het label Audio Archives, samen met één live-nummer van het Atkins-tijdperk.

Judas priest maakte hun eerste tournee in Europa, begin 1974 en ze keerden die april naar Engeland terug om een ​​opnamecontract te ondertekenen met het Gull-label. Gull suggereerde het toevoegen van een vijfde lid om het geluid van de band aan te vullen; ze namen een tweede lead-gitarist aan, Glenn Tipton, wiens groep The Flying Hat Band ook werd beheerd door het Agentschap van Tony Iommi. Een voorloper van de Flying Hat Band genaamd Shave'em Dry, featured Future Starfighters drummer Barry Scrangage, die had gespeeld met originele priesterleden Ernest Chataway en Bruno Stapenhill in de Band Bullion.

Rocka Rolla (1974-1975)

Judas Priest ging in juni-juli 1974 de studio in met Black Sabbath producent Rodger Bain. De band bracht hun debuut single "Rocka Rolla" die in augustus is uitgebracht en volgde in september met een album met dezelfde naam. Het album beschikt over een verscheidenheid aan stijlen, regelrechte Rock, zware riffing en Progressieve rock.

Technische problemen tijdens de opname droegen bij aan de slechte geluidskwaliteit van het album. Producer Rodger Bain, wiens cv de eerste drie albums van Black Sabbath omvatte, evenals het eerste album van Budgie, domineerde de productie van het album en maakte beslissingen waarmee de band het niet eens was. Bain koos er ook voor om fan-favorieten uit de live-set van de band te laten, zoals "Tyrant", "Genocide" en "The Ripper", van het album en sneed het nummer "Caviar and meths" van een nummer van 10 minuten naar een 2-minuten instrumentaal.

De tournee voor Rocka Rolla was de eerste internationale tour van Judas Priest met datums in Duitsland, Nederland, Noorwegen en Denemarken, waaronder één show in Hotel Klubben in Tønsberg, een uur van Oslo, Noorwegen, die hen een enigszins negatieve beoordeling in de lokale pers bezorgde. Het album flopte toen het werd uitgebracht, waardoor Priest in een vreselijke financiële situatie zat. De band probeerde een deal met Gull records te maken om een ​​maandelijks bedrag van £ 50 te krijgen, maar zelfs dat werd afgeslagen, omdat Gull records ook in de financiele problemen zat.

Sad Wings of Destiny (1975-1977)

De band trad op met "Rocka Rolla" op, op BBC Two's The Old Gray Wistle Test in 1975, evenals "Dreamer Deceiver" en "Deceiver" het duurde nog een jaar voordat de nummers verschenen op Sad Wings of Destiny. John Hinch verliet de band om redenen die zijn betwist en werd vervangen door Alan Moore, die in oktober 1975 naar de band terugkeerde. Financiën waren strak: bandleden beperkten zich tot één maaltijd per dag, terwijl verschillende een part-time baan hadden . Ze hebben hun follow-up album opgenomen met een budget van £ 2.000. De groep wilde een ​​album  maken met regelrechte Rock met een Progressief randje.

De band nam Sad Wings of Destiny op in twee weken tijd in november en december 1975 in Rockfield Studios in Wales. De band bleef nuchter tijdens de 12-uurs opnamesessies. De hoes toont een worstelende, geaarde engel omringd door vlammen en het dragen van een drieledig kruis van een duivel, dat het symbool van de band werd. Het album werd uitgebracht in maart 1976, met "The Ripper" als lead single. De band ondersteunde het album met een headlining tour in het VK van april tot juni 1976. Tegen die tijd grapte Rob Halford dat fans hun exemplaren van Rocka Rolla moesten verbranden.

Het album had eerst weinig commercieel succes en had moeite om opgemerkt te worden vanwege de kritische concurrentie van de opkomst van Punkrock, hoewel het op No.48 in het Verenigd Koninkrijk piekte en een positieve beoordeling had in Rolling Stone. Fans, critici en de band hebben sindsdien Sad Wings of Destiny gezien als het album waarop Judas Priest hun geluid en beeld consolideerden. Het beschikt over zware riffing en complexe nummer-arrangementen die Glenn Tipton en K. K. Downing hebben gezegd, dat ze werden geïnspireerd door de fabrieken van de "Black Country". Het middelpunt van het album "Victim of Changes" evolueerde van een combinatie van Al Atkins' "Whiskey Woman" en     Rob Halford's "Red Light Woman", en werd een fan favoriet.

Bij de band groeide ontevredenheid over Gull; de strakke financiën leidde er toe dat Moore deze keer permanent de band verliet. Sad Wings of Destiny trok de aandacht van CBS-records, en met hulp van nieuwe Manager David Hemmings, ondertekende de band met CBS en ontving een budget van £ 60.000 voor hun volgende album. De ondertekening vereiste hun contractbreuk met Gull, wat er in resulteerde dat de rechten op de eerste twee albums en alle gerelateerde opnames, waaronder demo's, eigendom werden van Gull. Gull had de albums opnieuw verpakt en het opnieuw uitgebracht.

Major Label Debuut (1977-1979)

Judas Priest heeft in januari 1977 hun Major-Label Debut opgenomen in de Ramport-studio's, met Deep Purple Bassist Roger Glover als producent. Alan Moore was weer vertrokken tijdens de sessies en werd vervangen door Sessie drummer Simon Phillips. Het album heeft een aanzienlijke ontwikkelingen in een zware Heavy metal-techniek, met name het gebruik van dubbel-kick drummen op tracks, zoals "Dissident Agressor", en omvat een Pop-metal cover van "Diamonds & Rust" van Folk Singer Joan Baez.

Sin After Sin verscheen in april 1977. Het was de eerste priest-plaat onder een groot label, CBS, en de eerste van elf opeenvolgende albums die goud of hoger zijn gecertificeerd door de RIAA. Simon Phillips weigerde een permanent lid van Judas Priest te worden, dus de band huurde Les Binks in op de aanbeveling van Roger Glover. Samen maakten ze 1978's Stained Class, geproduceerd door Dennis Mackay, en Killing Machine (uitgebracht in Amerika als "Hell Bent for Leder"). Les Binks, gecrediteerd met het co-schrijven van "Behind the Realms of Death", nu beschouwd als een van de klassiekers van de band, was een volleerde en technisch bekwame drummer en zijn toevoeging voegde een behendige rand toe aan het geluid van de band. Les Binks speelde ook op Unleashed in the East (1979), die in Japan werd opgenomen tijdens de Killing Machine-tour. Terwijl de eerste drie Judas Priest-albums aanzienlijke sporen van Black Sabbath, Led Zeppelin, en Deep Purple hadden, evenals ballads, Stained Class heeft geen ballads afgezien van "Beyond the Realms of Dead". Killing Machine was de eerste knik naar een meer commercieel geluid, met eenvoudiger nummers die sommige Blues-invloeden hebben teruggebracht. Om dezelfde tijd hebben de bandleden hun nu-beroemde "leer-en-noppen" look goedgekeurd.

Mainstream succes jaren (1979-1991)

Na de release van Killing Machine (1978) was de live-release van de ondersteunende tour, Unleast in the East (1979). Het was de eerste van de vele albums van Judas priest om platina te gaan. Er was enkel kritiek op het gebruik van studio-verbeteringen en overdubbing in wat werd op de markt gebracht als een live-album. Tegen dit punt was de speelstijl van de band geleidelijk zwaarder gegroeid, met live-versies van nummers, zoals "Exciter", "Tirant" en "Diamonds and Rust" die veel zwaarder en sneller klinken dan hun studio-tegenhangers.

Les Binks Stopte eind 1979, omdat hij niet tevreden was met de Band's Manager Mike Dolan's beslissing om hem niet te betalen voor zijn uitvoering op het live-album, dus werd hij vervangen door Dave Holland, voorheen van de band Trapeze. Met deze line-up heeft Judas Priest zes studio en één live-album opgenomen, die verschillende mate van kritisch en financieel succes kreeg.

In 1980 heeft de band British Steel uitgebracht. De nummers waren korter en hadden meer mainstream-radio-airplay, maar behielden het bekende Heavy Metal gevoel. Tracks zoals "United", "Breaking the Law", en "Living After Midnight" werden vaak op de radio gedraaid. De volgende release, 1981's, Piont of Entry, volgde dezelfde formule en de tournee ter ondersteuning van het album bevatte nieuwe nummers zoals               "Solar Angels" en "Heading out to the Highway".

Het 1982 album, Screaming For Vengeance "You've Got Another Thing Comin'", dat een belangrijke radio-hit in de VS werd. Nummers zoals "Electric Eye" en "Riding on the Wind" verschenen ook op dit album en bleken live populair te zijn. "(Take These) Chains" (door Bob Halligan Jr) werd uitgebracht als een single en ontving zware airplay. Dit album ging dubbel platina.

Op 29 mei 1983 speelde de band op Heavy Metal Day of the US Festival, een muziekfestival in San Bernardino, Californië gesponsord door      Steve Wozniak. De band was vierde in de line-up, inclusief, Quiet Riot, Mötley Crüe, Ozzy Osbourne, Triumph, Scorpions, en Van Halen.

Priest zette het succes voort in het midden van de jaren tachtig. "Freewheel Burning", uitgebracht in 1983, was veel op rockradio.                            Hun Defenders of the Faith-album werden het volgende jaar uitgebracht. Sommige critici hebben het "Screaming for Vengeance II" genoemd, vanwege de muzikale gelijkenis met het vorige album.

Op 13 juli 1985 speelde Judas priest, samen met Black Sabbath en andere artiesten, bij Live Aid. De band speelde in het JFK Stadium in Philadelphia. Hun setlist was "Living After Midnight", "The Green Manalishi (With The Two-Pronged Crown)" en "(You've Got) Another Thing Comin'".

Turbo werd uitgebracht in april 1986. De band heeft een meer kleurrijke podium-look aangenomen en gaf hun muziek een meer mainstream-gevoel door gitaarsynthesizers toe te voegen. Het album ging ook platina en had een succesvolle Arena-tournee ter ondersteuning, met 100 concerten in Noord-Amerika, Europa en Japan in 1986. Een live album opgenomen op de tour, met de titel Priest ... Live!, Werd het volgende jaar uitgebracht met live tracks uit dat tijdperk. De video documentaire "Heavy Metal Parking Lot" is gemaakt door Jeff Krulik en John Heyn in 1986.                      Het documenteert de Heavy metal fans die op 31 mei 1986 wachten op een Judas Priest-concert (met speciale gasten Dokken) in het Capital Centre (later hernoemd als US Airways Arena) in Landover, Maryland.

In mei 1988 werd Ram It Dawn uitgebracht, met verschillende herbewerkte nummers overgebleven van Turbo, naast nieuwe nummers. De band registreerde drie nummers met Pop-producenten Stock-Aitken-Waterman: twee originelen, "Runaround" en "I will Return", en een cover van      The Stylistics 'Hit "You Are Everything"; Ze waren echter uiteindelijk niet opgenomen in dit album vanwege een manager beslissing. Een recensent heeft het Ram It Dawn-album uitgeroepen tot een "stilistische evolutie" die het gevolg was van de "poging van de band om zich te ontdoen van de technische synthesizer benadering ... en terugkeren naar de traditionele metal van hun vervaagde glory dagen". De recensent voerde aan dat het album toonde: "Hoe ver ze achterblijven ... de thrashers die ze hebben beïnvloed" in eerdere jaren. In 1989 verliet Longtime drummer Dave Holland de band.

In september 1990 was er op het Piankiller-album een ​​nieuwe drummer, Scott Travis (voorheen uit Racer X), die de band een edgier-geluid gaf dankzij zijn zware gebruik van dubbele pedalen. Met dit comeback-album lieten ze ook de synthesiers van de jaren 80 weg voor alle nummers, behalve "A Touch of Evil". De tour-bands zoals Annihilator, Megadeth, Pantera, Sepultura en Testament als openingsbands, en culmineerde in het Rock in Rio-optreden in Brazilië voor 100.000 fans.

Een deel van de Judas Priest-show bevat vaak Rob Halford rijdend op de bune, op een Harley-Davidson motor, gekleed in motorfiets leer en zonnebril. In een Toronto-show in augustus 1991, raakte Rob Halford ernstig gewond toen hij op het podium reed, toen hij botste met een drum riser verborgen achter wolken van droge ijsmist. Hoewel de show werd uitgesteld, voerde hij de set uit voordat hij naar een ziekenhuis ging.                      Ian Hill merkte later op "Hij moet in nood zijn geweest". In een interview uit 2007 beweerde Rob Halford dat het ongeluk niets had te maken met zijn vertrek uit de band.

Rechtzaak subliminale boodschap

In 1990 was Judas Priest het onderwerp van civiele actie in de Verenigde Staten die beweerde dat de band verantwoordelijk was voor een incident in Sparks, Nevada, in 1985, waarin 20-jarige James Vance en 18-jarige Raymond Belknap zichzelf neer hadden geschoten. Op de avond van 23 december 1985 gingen Vance en Belknap naar een kerkspeeltuin met een kaliber 12 jachtgeweer met als doel zelfmoord te plegen. Eerder die avond hadden ze al alcohol en marihuana geconsumeerd. Bij de rechtszaak werd er beweerd dat het paar die avond naar het album Stained Class van Judas Priest had geluisterd. Belknap was de eerste die het jachtgeweer onder zijn kin plaatsde en stierf onmiddellijk na het overhalen van de trekker.  Enige tijd later schoot Vance ook zichzelf neer, maar slaagde alleen in het ontsieren van zichzelf door de onderste helft van zijn gezicht weg te blazen. Vance stierf drie jaar later vanwege complicaties van zijn verwondingen.

Advocaten die de Belknap en Vance families vertegenwoordigen, beweerden dat een subliminale boodschap ze aanspoorde om het "te doen" in het nummer "Better by You, Better Than Me", een cover van een Spooky Tooth-nummer uit 1969. Judas Priest had de cover opgenomen op aandringen van hun platenmaatschappij nadat de rest van Stained Class was voltooid. Aanklagers beweerden dat deze subliminale opdracht de boodschap was die rechtstreeks naar het paar leidde, die tot het besluit kwamen zichzelf neer te schieten. De ouders van Vance beweerden dat hun zoon al lange tijd voor het zelfmoordpact had gekozen, maar onlangs was "veranderd ten goede" en had het christelijk geloof van zijn familie opnieuw omhelsd voordat de "vuilnismuziek" van Judas Priest hem opnieuw op dit dwaalspoor had gezet. De rechtzaak duurde van 16 juli tot en met 24 augustus 1990, toen de rechtszaak werd afgewezen door de rechter, die heeft bepaald dat de zogenaamde subliminale boodschap "een toevallige convergentie van een gitaarakkoord was met een uitademingspatroon". Een van de verdedigingsgetuigen, Dr. Timothy E. Moore, schreef een artikel voor Sceptical Inquirer over de rechtzaak. De rechtzaak was behandeld in een documentaire film uit 1991, Dream Deceivers: het verhaal achter James Vance vs. Judas Priest.

Ripper jaren (1991-2003)

Na de Painkiller-tour in 1991 verliet Rob Halford Judas Priest. In september 1991 waren er indicaties van interne spanningen in de band.       Halford ging door met een street-stijl Thrashmetal groep met de naam Fight, met Scott Travis op drums voor de opnamesessies. Hij vormde deze band om een ​​nieuw muzikaal grondgebied te verkennen, maar vanwege contractuele verplichtingen bleef hij tot mei 1992 bij Judas priest. In zijn 2020-Memoir Confess zei Rob Halford dat zijn zijn vertrek op een 'miscommunicatie' beruste, in plaats van een opzettelijk verlangen om te stoppen met de band.

Rob Halford werkte samen met Judas Priest in de release van een compilatiealbum getiteld Metal Works '73-'93 om hun 20-jarig jubileum te herdenken. Hij verscheen ook in een video met dezelfde titel, die hun geschiedenis documenteerde, waarin zijn vertrek uit de band later dat jaar officieel werd aangekondigd.

In een interview van februari 1998 op MTV kwam Rob Halford uit als homo.

Tim "Ripper" Owens, die eerder in een Judas Priest Tribute-band had gezongen, genaamd, British Steel, werd in 1996 ingehuurd als de nieuwe zanger van Judas Priest. Deze line-up bracht twee studio-albums uit, Jugulator uit 1997 en Demolition die in 2001 werd uitgebracht. Een aanzienlijk stilistisch vertrek van eerdere releases, de eerste is gekenmerkt als Grovemetal en de laatste als Nu Metal, die beide gemengde beoordelingen ontvingen. De line-up gaf ook aanleiding tot twee dubbel live-albums - '98 Live Meltdown en Live in Londen (2003), waarvan de laatste een            live dvd-tegenhanger had.

Reünie en Angel of Retribution (2003-2006)

Na elf jaar uit elkaar, geconfronteerd met een steeds groeiende vraag naar een reünie, kondigden Judas Priest en Rob Halford aan dat ze in juli 2003 samen zouden komen, wat samen zou vallen met de release van de Metalogy boxset (ondanks de eerdere aandringen van Halford dat hij "het nooit zou doen"). Ze deden in 2004 een concerttour in Europa en co-headlined het OzzFest van 2004, die werd genoemd als de "Premier Act" door bijna alle Amerikaanse media-dekking van het evenement. Judas Priest en Tim "Ripper" Owens scheidden vriendelijk, met Owens die bij Amerikaanse Heavy metal band Iced Earth ging.

Een nieuw studio-album, Angel of Retribution, werd uitgebracht op 1 maart 2005 (VS) op Sony Music / Epic Records tot kritisch en commercieel succes, verdiende de band een 2005 Metal Hammer Golden Gods Award voor Beste Album. Een wereldwijde tour ter ondersteuning van het album volgde. Wat betreft de band Halford, het schrijven voor de vierde release werd afgekapt. Na de retribution-tour in juni 2006 heeft Rob Halford echter aangekondigd dat hij zijn eigen platenmaatschappij, Metal God entertainment zou creëren, waar hij al zijn solo-materiaal onder zijn eigen controle zou uitbrengen. In november 2006 remasterde hij zijn catalogus en bracht het uitsluitend uit via de iTunes Store van Apple. Twee nieuwe nummers die naar verluidt waren gereserveerd voor de vierde release, "Forgotten Generation" en "Drop Out", werden ook door iTunes uitgebracht.

Samen met Queen, Kiss en Def Leppard, was Judas Priest een inaugurele inductee in de "VH1 Rock Honors". De ceremonie vond plaats op 25 mei 2006 in Las Vegas, Nevada, en eerst uitgezonden op 31 mei. Hun presentatie werd voorafgegaan door Godsmack die een medley van             "elektric Eye" / "Victim of Changes" / "Hell bent for Leather" speelde. Judas priest speelde vervolgens "Breaking the Law", "The Green Manalishi (With the Two Prong Crown)" en "You Got Another Thing Comin'", voordat Rob met een Harley het podium op reed.

Nostradamus (2006-2010)

In een interview van juni 2006 met mtv.com zei Rob Halford van het conceptalbum van de groep over de 16e-eeuwse Franse schrijver Nostradamus zou gaan "Nostradamus is helemaal metal, is hij niet? Hij was een alchemist en ook een ziener, een persoon van buitengewoon talent. Hij had een verbazingwekkend leven dat vol proef en verdrukking, vreugde en verdriet was. Hij is een heel menselijk karakter en een wereldberoemd individu.  Je kunt zijn naam nemen en het in elke taal vertalen en iedereen weet het, en dat is belangrijk omdat we te maken hebben met een wereldwijd publiek. " Naast het zoeken naar nieuwe lyrische grond voor de band, zou het album muzikale elementen bevatten die fans kunnen verrassen.     "Het gaat veel diepte hebben", zei Halford. "Er zullen veel symfonische elementen zijn, we kunnen het orkestreren, zonder dat het overblown is,     er kan een enorm koor zijn bij onderdelen en toetsenborden worden prominent weergegeven, terwijl ze altijd eerder op de achtergrond zijn geweest." Het album Nostradamus werd in juni 2008 uitgebracht; De band begon in diezelfde maand een ondersteunende toer.

Begin februari 2009 trad de band toe tot de rangen van bands die uitspraken deden tegen ticket-touting ("scalping-resale"), die een verklaring heeft afgegeven die de praktijk van de verkoop van tickets die ruim boven de waarde is, en met het verzoek dat fans het alleen van officiële bronnen te  kopen. In dezelfde maand zette Judas Priest hun tour voort en bracht hun "Priest Feast" (met gasten Megadeth en Testament) naar meerdere arena's in Engeland, Wales, Schotland en Ierland in februari en maart 2009. Vanaf daar ging de tour naar meerdere locaties in Zweden. Later in maart, trad Judas Priest op in Portugal (in Lissabon in het Atlantic Pavilion), die ze sinds 2005 niet hadden bezocht. De tour ging toen verder naar Milaan, Italië, en vervolgens Parijs, Frankrijk; Rob Halford had er in 1991 voor het laatst opgetreden in Parijs met Judas Priest.

Van juni tot augustus 2009 voltooide Judas Priest een Noord-Amerikaanse tour om de 30e verjaardag te vieren van het uitbrengen van British Steel (1980) te herdenken; Het album werd in zijn geheel gespeeld, op elke tourdatum, met een aantal andere nummers die in zijn gegooid. Deze tour zou een gezamenlijke inspanning zijn met mede-Engelsman David Coverdale en Whitesnake. Helaas zou Whitesnake de tour moeten verlaten na de show in Denver, Colorado op 11 augustus 2009 als gevolg van Coverdale die ziek werd vanwege een ernstige keelinfectie; Hij werd geadviseerd om meteen te stoppen met zingen om te voorkomen dat ze zijn vocale koorden permanent zou beschadigen.

Op 14 juli 2009 bracht Judas Priest een nieuw live-album uit, met 11 eerder niet-uitgebrachte live-nummers uit de wereldtours van 2005 en 2008,    "A Touch of Evil: Live". De uitvoering van "Dissident Agressor" won de 2010 Grammy Award voor de beste metaluitvoering.

In mei 2010 zei Rob Halford dat de band een ster aangeboden kreeg op de Hollywood Walk of Fame, maar "we zijn er niet geweest toen ze de ceremonie wilden doen." Hij onthulde ook dat er nog steeds een Nostradamus-tour werd overwogen: "We waren onlangs in Hollywood en ontmoetten sommige producenten en agenten, dus er zijn veel dingen die achter de schermen gebeuren."

Downing's pensionering en Epitaph World Tour (2010-2011)

Judas Priest heeft op 7 december 2010 aangekondigd, dat hun Epitaph World Tour de farewell-tour van de band zou zijn en zou tot 2012 doorgaan. In een interview van januari 2011 zei Rob Halford over de aankomende pensionering van de band: "Ik denk dat het tijd is, weet je. We zijn niet de eerste band die afscheid neemt, het is gewoon de manier waarop iedereen op een gegeven moment op een bepaald punt komt en we zullen nog een paar dingen vroeg volgend jaar zeggen, dus ik denk dat het belangrijkste ding dat we gewoon allemaal willen vragen om te overwegen, wees hier niet verdrietig over, begin met het vieren en vreugde over alle geweldige dingen die we hebben gedaan in Judas Priest."

Op 27 januari 2011 werd aangekondigd dat Judas Priest in het proces was van het schrijven van nieuw materiaal; De band verduidelijkte ook hun plannen voor de toekomst, zeggende: "Dit is zeker niet het einde van de band, in feite, we schrijven momenteel nieuw materiaal, maar we zijn van plan dat dit de laatste grote wereldtour zal zijn." gezegd bij een persconferentie in Los Angeles op 26 mei over het nieuwe materiaal zei Glenn Tipton: "Het is nogal gemengd, misschien is het niet onze laatste. Er zijn sommige anthems, die hulde betuigen aan onze fans ".

Op 20 april 2011 werd aangekondigd dat K. K. Downing met pensioen ging en de Epitaph World Tour niet zou voltooien. K. K. Downing citeerde verschillen met de band en het management en een afbraak in hun relatie. Richie Faulkner, gitarist voor de band van Lauren Harris, (dochter van Iron Maiden's Steve Harris) werd aangekondigd als zijn vervanging voor de Epitaph-wereldtour. Na Downing's pensionering was Bassist Ian Hill nog als enige resterend oprichtend lid, over van de band.

Op 25 mei 2011 speelde Judas Priest tijdens de finale van American Idol Seizoen 10 met James Durbin, waardoor het hun eerste live-uitvoering zonder K.K. Downing was. De band speelde een mengsel van twee nummers: "Living After Midnight" en "Breaking the Law".

Op 7 juni 2011 heeft de band aangekondigd dat het van plan was om de box Set "Single Cuts", een verzameling van singles, de volgende augustus uit te brengen.

Redeemer of Souls (2011-2015)

In een interview met Billboard uit augustus van 2011 legde Rob Halford uit dat hij en Glenn Tipton "ongeveer 12 of 14 nummers volledig klaar hadden" voor een nieuw studioalbum, met vier van de nummers die al zijn opgenomen en gemengd. De band maakte een punt om de tijd te nemen met het album, met Rob Halford die uitlegde: "Ik ben van de houding dat het klaar is, als het klaar is ... ik denk niet dat we niet gaan slagen.        We zijn vastbesloten om veel werk te doen en net zo toegewijd te zijn zoals we altijd zijn geweest en veel zorg en aandacht met alle nummers.        We gaan deze er gewoon niet zomaar uit knallen, om zo maar even te zeggen."

Op 13 september 2011 heeft Priest zijn plannen aangekondigd om een ​​nieuw compilatie-album uit te brengen, "The Chosen Few", een reeks priest-nummers gekozen door andere iconische Heavy metal muzikanten.

Op 5 juni 2013 bevestigde Rob Halford dat de Epitaph-wereldtour niet de laatste tour van de band zal zijn. Op 22 december bracht Judas Priest een korte kerstboodschap uit op hun officiële website, die bevestigde dat ze hun volgende album in 2014 zouden uitbrengen.

Op 17 maart 2014 bij de Ronnie James Dio Awards in Los Angeles, heeft Rob Halford aangekondigd dat het 17e studioalbum van de band klaar was. Op 28 april bracht de band het titelnummer van het album "Redeemer of Souls" uit voor het streamen op hun officiële website. Op 14 mei 2014 stierf de oorspronkelijke gitarist Ernie Chataway op 62-jarige leeftijd aan kanker, zoals gerapporteerd werd door vocalist Al Atkins.                      "Redeemer of Souls" werd op 8 juli 2014 uitgebracht. Het verkocht ongeveer 32.000 exemplaren in de Verenigde Staten in de eerste week om op positie nr. 6 in de Billboard 200-chards binnen te komen, de hoogste notering van de band in de VS na het dubbele disc concept album, "Nostradamus", wat debuteerde op nummer 11. Dit was het eerste top 10-album van de band in de VS. De band ging op tournee ter ondersteuning van het album dat van 1 oktober 2014 tot 17 december 2015 liep. De Redeemer of Souls tour leidde tot het zesde live album "Battle Cry", dat op 25 maart 2016 werd uitgebracht nadat het opgenomen was op het Wacken Open Air Festival in Duitsland op 1 augustus 2015.

Firepower en Glenn Tipton's tour-pensionering (2015-2019)

In een interview van november 2015 met reverb.com, zei Richie Faulkner dat de band in 2016 aan hun achttiende studio-album zou gaan werken.  In april 2016 plaatste Loudwire een foto met Rob Halford, Glenn Tipton en Richie Faulkner die in de studio waren begonnen met het proces van het album, met Rob Halford die bevestigtigde in een radio-interview dat het begin 2017 klaar zou zijn. Tijdens een interview in de 2016 editie van  Rock 'n' Roll Fantasy Camp, was Rob Halford ontevreden over het maken van een album vergelijkbaar met "Redeemer of Souls".                      Faulkner verklaarde toen dat de band in januari 2017 zou beginnen met opnemen en zei ook dat ze tot 2018 niet op tournee zouden gaan.

In maart 2017 ging de band de studio in om aan het opnameproces te beginnen, met ondersteuning van langdurige producent Tom Alom, samen met de voormalige Sabbat-gitarist en producer Andy Sneap en Engineer Mike Exeter, die met de band aan het vorige album werkte. Dit markeerde de eerste keer sinds Ram It Dawn uit 1988 waar ze met Tom Alom aan hadden gewerkt. In een interview uit april 2017 met Planet Rock, zei Rob Halford dat de band "naar enkele van de laatste momenten" kwam van voltooiing van het nieuwe album. Hij beloofde ook "een zeer opwindende periode in 2018" met een wereldtour die plaatsvindt in 2018. In een Instagram-bericht in juni 2017, zei Andy Sneap dat de band het aan het voltooide was.

Het achttiende album, "Firepower", werd uitgebracht op 9 maart 2018, met een wereldtour die daarna plaatsvond, te beginnen in Noord-Amerika met Saxon en Black Star Riders in het voorprogramma.

Op 12 februari 2018 onthulde Glenn Tipton dat hij de ziekte van Parkinson had en zou stoppen met touren. Volgens de band liet de progressie van de ziekte hem niet toe om het meer uitdagende materiaal te spelen. Tipton verklaarde dat hij ondanks zijn diagnose nog steeds lid van de band was en geen toekomstige optredens op het podium uitsluit. Andy Sneap werd vervolgens aangekondigd als zijn vervanging voor de tour. Richie Faulkner verzekerde later aan de fans dat Glenn Tipton zou optreden met de band "op een bepaald moment in de tour." Op de 20 maart 2018 show in Newark, New Jersey, kwam Glenn Tipton samen met de band op het podium om "Metalgods" "Breaking the Law" en "Living After Midnight" uit te voeren, dan "Victim of Changes" en "No Surender" op latere data. Hij bleef tijdens de rest van de Firepower wereld tour als toegift verschijnen.

Op 29 januari 2019 werd de Europese tour van Judas Priest met Ozzy Osbourne geannuleerd nadat Ozzy een ernstige infectie van de bovenste luchtwegen had opgelopen. De band bevestigde later dat de tour opnieuw werd gepland in 2020.

Aankomende 19e studio-album en 50-jarig jubileum (2019-heden)

In een interview uit maart 2019 van het Australische May the Rock Be With You, verklaarde Rob Halford dat Judas priest "zeker" een nieuw studio-album in de toekomst zal uitbrengen, en dat Glenn Tipton al was begonnen met het samenstellen van riffs. Bassist Ian Hill zei dat de band "enkele zeer sterke ideeën had die uit "Firepower" waren gelaten die we nooit hebben kunnen voltooien. Dus dat is nog niet zeker. Wanneer dat zal gebeuren, weet ik niet." Rob Halford drukte zich ook onzeker uit, wanneer er een nieuw album zou worden gemaakt, maar dat het zeker zou gebeuren. Ondanks de toestand van Glenn Tipton, zei Faulkner dat hij zou "zeer betrokken zijn bij het creëren van het volgende album."                    Rob Halford bevestigde later dat de band begonen was met het compileren van ideeën voor het volgende album, maar zei dat "Firepower" moeilijk te evenaren zou zijn. Hij zei toen dat de schrijfsessies begin 2020 zouden beginnen en dat er dat jaar geen nieuw materiaal zou zijn.

Op 15 januari 2020 onthulde Richie Faulkner via Twitter dat hij, Glenn Tipton en Rob Halford in februari 2020 elkaar zouden ontmoeten om aan het volgende album te gaan werken. Het schrijf-proces begon op 3 februari 2020. Rob Halford bevestigde dat Andy Sneap en Tom Allom zouden terugkeren om bij te dragen aan de productie. Voorafgaand aan de Covid-19 lockdowns, zei Richie Faulkner dat de nummers in een maand werden geschreven, maar onvolledig, en dat de band uiteindelijk zou beginnen met het samenstellen van materiaal voor het album. Rob Halford zei dat Glenn Tipton het materiaal heeft bijgedragen tijdens het schrijfproces, het beschrijven van de nummers als "Monsters, zelfs in een zeer, zeer ruw, primitieve fase, ze zijn geweldig - ze zijn echt, echt goed." Hij legde uit dat het album 'de emotie van wat we samen doormaaken. " Met betrekking tot het opnemen van de nummers, had hij het idee om dit te doen via Zoom (software), in plaats van het normaal bij elkaar te zijn in de studio met de bandleden om muziek op normale manier te schrijven en op te nemen.

Judas Priest werd oorspronkelijk gepland om te beginnen aan de 50 Heavy Metal Year-tour in 2020 in Europa en Noord-Amerika, maar werd teruggedrongen naar 2021 vanwege de Coronapandemie. Vanwege de voortdurende aanwezigheid werd het Europese gedeelte echter teruggedrongen naar 2022. Ze keerden terug naar het podium op 15 augustus 2021 terwijl ze het Bloodstock Open Air festival openden, nogmaals samen met Glenn Tipton voor de toegift-nummers.

Op 29 april 2021 stierf voormalig drummer John Hinch op 73-jarige leeftijd, zoals werd bevestigd door Rob Halford op Instagram. Toen geproken werd over het aankomende album, zei Rob dat de band "een stel geweldige nieuwe ideeën voor tracks, veel echt sterke demo's" had, die het als 'een krachtig album beschrijft.

Muzikale stijl en invloed

Muziekstijl

De stijl van Judas Priest is altijd geworteld in Heavy metal, en veel van hun albums weerspiegelen verschillende aspecten van het genre. Bijvoorbeeld, hun eerste album, Rocka Rolla (1974), is voornamelijk geworteld in zware Bluesrock. Van Sad Wings of Destiny (1976) naar    Stained Class (1978), was hun stijl enigszins Progressief, met complexe gitaarpasages en poëtische teksten. Nummers die vaak verschuiven in dynamiek en tempo, en de muziek was een deel van de zwaarste uit die tijd. Dit zou later een grote invloed hebben op Progressieve metal en, Stonerrock bands. Sin After Sin (1977) gebruikte een combinatie van dubbele basdrum (of "dubbele kick") en snelle 16e-noot basritmes in combinatie met snelle 16e-noot gitaarritmes die worden gebruikt door, Black Sabbath, Venom en Motörhead die het genre definiëren.                Terwijl de dubbel-basritmes van Judas Priest in het algemeen worden gemeten en technisch, het nummer "Dissident Agressor" (1977) had een toename in "Tempo en agressie" die later door andere bands werd aangenomen met een veel moeilijker benadering.

Beginnend met hun vijfde album, Killing machine (1978), begon de band een meer commerciële, radio-vriendelijke stijl in hun muziek op te nemen. British Steel is het "album dat, meer dan enig ander, gecodeerd was met wat we bedoelen met Heavy Metal". De songteksten en muziek werden vereenvoudigd en deze stijl had de overhand voor hun zevende album, Point of Entry (1981). Met hun achtste album, Screaming For Vengence (1982), heeft de band een balans van deze twee stijlen opgenomen. Dit ging verder met Defenders of the Faith (1984). Met het Follow-Up-album, Turbo (1986), heeft de band gitaarsynthesizers opgenomen in zijn Heavy metal geluid. Op Ram It Dawn uit 1988 heeft de band enkele van de meer commerciële kwaliteiten van Turbo behouden, maar keerde ook terug naar een deel van het snelle tempo heavy metal op hun eerdere werken.    Deze snelle-tempo-stijl ging verder met Painkiller uit 1990. Jugulator (1997) probeerde een aantal van de hedendaagse Grovemetal-stijlen van de jaren negentig te incorporeren. Demolition (2001) heeft een meer traditioneel heavy metal geluid met Nu-metal elementen. Na de terugkeer van  Rob Halford voor Angel of Retribution en "Nostradamus" keerde de band terug naar de stijl van zijn vroege albums.

De populariteit en status van de band als één van de exemplarische en invloedrijke Heavy metal bands heeft hen de bijnaam "Metal Gods" verdiend, van hun nummer met dezelfde naam.

Vocale stijl en invloeden

Rob Halford luisterde naar en werd beïnvloed door Little Richard, Elvis Presley, Janis Joplin en Robert Plant als vocalist. Hij leerde om naar de grenzen van zijn vocale vermogens te duwen door hun vocale demonstraties op de plaat. Hij ontwikkelde een krachtige, operatorische vocale stijl met een indrukwekkend assortiment van lagere keelachtige growls of grunt tot oor-piercing hoge screams met sterke vibrato. Hij was ook een fan van Freddie Mercury, verwijzend naar hem als zijn ultieme held. Rob had een vocaal berijk van 6 octaaf, en nu op zijn leeftijd is het 4 octaaf.

Mediaherkenning en nalatenschap

Judas Priest heeft sinds eind jaren zeventig veel metal muziek beïnvloed. Ze werden gerangschikt door MTV als de tweede "grootste metal band" aller tijden (na Black Sabbath), en VH1 noemde hen de 78e grootste artiest aller tijden in 2010. Ze werden genomineerd voor inductie in de      Rock and Roll Hall of Fame 2018, maar werden overgeslagen ondanks het plaatsen van de top 5-gekozen genomineerden.

De band heeft tot nu toe meer dan 50 miljoen albums verkocht, met 11 TOP 30-albums in het Verenigd Koninkrijk.

Veel metal bands hebben zichzelf genoemd na klassieke Judas Priest nummers en albums, waaronder Sinner, Exciter, Rage, Running Wild, Steeler en Tyrant.

Mode

Naast het geluid, is Judas Priest ook bekend als revolutionair in heavy metal mode. In de beginjaren van de band kleedden ze zich in de jaren 70-outfits in Hippie-stijl, maar toen het decennium afliep, de opkomst van Punk maakte deze verouderd, dus de band begon met het dragen van vereenvoudigde kleding op hun tour van 1978. Voor de Tour van 1979 had Rob Halford zijn nu-handelsmerk leder-en-noppen look, geïnspireerd op Punk mode en lederen cultuur. De rest van de band heeft een vergelijkbare stijl aangenomen die prominent werd op het moment van hun release van het 1978, Killing Machine album. Deze stijl zou door vele heavy metal bands in het begin van de jaren tachtig worden geadopteerd, vooral die van de NWOBHM en vroege Black metal bewegingen. Tot op de dag van vandaag is het niet ongebruikelijk om metal artiesten en fans te vinden die er zo uit zien op concerten.

In een gepubliceerde citaat op de achterkant van de van K. K. Downing's autobiografie, Heavy Duty: Days and Nights in Judas Priest, zei                K. K. Downing dat "Judas Priest vanaf het begin een beetje een identiteitscrisis had. Er was altijd een beetje een vraagteken over de look van de band. Voor mij leek het nooit iets te zeggen, en in de vroegste dagen van onze carrière, denk ik dat ik dat eigenlijk als een goede zaak zag."

K. K. Downling beweert dat hij degene was die met het zwart-leer imago van de band kwam toen hij voor het eerst in de muziekbusiness begon.     Hij legt uit: "Ik had deze Heavy metal houding in de binnenkant van mij, ik had het mijn hele leven, toen ik in Judas Priest begon, wist ik dat ik in een band zat die een grote naam had. Ik wist dat we een geweldige band waren ... Maar iets was niet helemaal compleet. Het leer en de studs-imago kwam langs en het begon zichzelf te voltooien. We hadden de albumhoes met het scheermesje ... en heavy metal werd geboren, maat. Ik was een jongere en het kwam tot mij. Rond 1976 is toen het gebeurde. De band nam het aan en ging er mee door, echt."

In de populaire cultuur

De Amerikaanse regisseur Rob Reiner ging naar Judas Priest in concert als onderdeel van zijn voorbereiding voor het maken van de film,            This Is Spinal Tap (1984), die een parodie is op de  de Britse heavy metal bands.

The Drama-Comedy Film Rock Star (2001), met Mark Wahlberg in de hoofdrol, is losjes gebaseerd op het verhaal van hoe Tim "Ripper" Owens, Rob Halford verving als zanger van Judas Priest.

Het Judas Priest nummer "Electric Eye" werd gebruikt in de Temp-score voor Toy Story 3 (2010), maar werd uiteindelijk vervangen door een ander stuk muziek.

Het nummer "Electric Eye" werd ook gebruikt als plaatselijke muziek in "Galaxy Rangers" - een vroege promo-reel voor Mighty Morphin 'Power Rangers (1993). De serie was opmerkelijk voor zijn Hardrock soundtrack.

Op 5 januari 2014 verscheen de band in de aflevering "Steel This Episode" van Comedy Cartoon show The Simpsons die een parodie op hun nummer "Beaking the Law" speelden. Hun muziek werd "Deathmetal" genoemd, waarvoor de producenten zich daarna verontschuldigden door Bart Simpson op een schoolbord te laten schrijven "Judas Priest is geen Deathmetal".

Awards, nominaties en kritische ontvangst

Ondanks hun enorme, loyale fanbase, is Judas Priest nooit goed ontvangen door de muziekpers, gedeeltelijk omdat hun late jaren 1970 opkomst, samen ​​met de Punkrock en New wave stromingen kwam, die de muziekpers de aandacht van de muziek op het moment afleide. De eerste editie van de Rolling Stone Album Guide gaf hun eerste drie albums één ster elk, en beschreef de band als "alleen voor liefhebbers van gestolen Led Zeppelin Riffs". De tweede editie van de gids, enkele jaren later pandeerde ook hun hele discografie. Village Voice Critic Robert Christgau was met name minachting over de band, en weigerde om één van hun albums te beoordelen en heeft ze toe gevoegd tot zijn "Meltdown" lijst (verwijzend naar artiesten die hij niet de moeite waard vond om naar te luisteren). In 2018 werden ze genomineerd voor de Rock and Roll Hall of Fame, maar slaagde er niet in om binnen te komen, ze waren te kritisch over de band. Ze werden echter in The Hall of Heavy Metal History van het         Wacken festival toe gevoegd in augustus 2018. Oprichter / CEO Pat Gesualdo bedankte ze "voor de decennia van hard werken en toewijding tot Heavy metal, een kunstvorm die ze geholpen hebben tot stand te komen." De band verklaarde toen dat hun inductie "ook een geweldige boodschap was voor de metal gemeenschap over de hele wereld, en dat we samen het metal geloof verdedigen."

Albums

Painkiller (1990)

Metal Works '73-'93 (1993)

Jugulator (1997)

Meltdown (1998)

Demolition (2001)

Live in London (2003)

Metalogy (2004)

Angel of Retribution (2005)

The Essential Judas Priest (2006)

Nostradamus (2008)

Epitaph (2013)

Redeemer of Souls (2014)

Firepower (2018)    


Ian Hill

Rob Halford


                                                       Glenn Tipton

Scott Travis

      Richie Faulkner

1 2 3 4 5